ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΘΩ
Ονομάζομαι
Δημήτριος
Ζαγκότσης του
Κων/νου και της
Πηνελόπης.
Γεννήθηκα στο
Χωριό Χρύσω του
Νομού
Ευρυτανίας την
14ην
Φεβρουαρίου το
έτος 1943.Στην 1η τάξη
του Δημοτικού
φοίτησα στο
Καρπενήσι λόγω
μετακίνησης
των γονιών μου
συνεπεία του
εμφυλίου
πολέμου το 1949 και
τις τάξεις 2α,3η,4η,5η,
τις φοίτησα στο
χωριό μου.Το 1953 μόλις
τελείωσα το
σχολείο μου οι
γονείς μου
αποφάσισαν και
μετακινηθήκαμε
στο Καρπενήσι
για να μείνουμε
οριστικά εκεί.
Έτσι τέλειωσα την τελευταία τάξη του δημοτικού σχολείου στο Καρπενήσι όπου έδωσα εξετάσεις και πέρασα στο Γυμνάσιο Καρπενησίου απ όπου αποφοίτησα το 1961. |
Τα
επόμενα δύο
χρόνια
σπούδασα στη
Δασική Σχολή
Αγυιάς –
Λαρίσης. Στο χρονικό διάστημα που φοιτούσα στη Δασική σχολή Αγυιάς Λαρίσης άρχισα να μαθαίνω Μπουζούκι. |
Εκεί εργάσθηκα μέχρι τον Νοέμβριο του 1966 οπότε αποσπάσθηκα στο Δασικό Σταθμό Καστανιάς Καρδίτσας μέχρι τέλους Ιανουαρίου του 1967 οπότε διορίσθηκα μόνιμος Δασικός Υπάλληλος και τοποθετήθηκα στο Δασικό Σταθμό Μενιδίου του Δασαρχείου Αμφιλοχίας.
Εκεί εργάσθηκα μέχρι την 14ην Ιουλίου 1968 οπότε παντρεύτηκα και αποσπάστηκα στον Δασικό Σταθμό Αστακού Ξηρομέρου .Εκεί απέκτησα δυο αγόρια. Παρέμεινα μέχρι τον Ιανουάριο του 1971 που αποσπάσθηκα στον Δασικό Σταθμό Περδικακίου Βάλτου μέχρι το 1975 που μετακινήθηκα στην έδρα του Δασαρχείου.
Το 1974 επιστρατεύθηκα για 4 μήνες στην περιοχή των Ιωαννίνων όπου και προήχθηκα σε ΄Έφεδρο Υπολοχαγό |
Με τις
οικονομίες μου
αγόρασα ένα
οικόπεδο και το
1983 ξεκίνησα να
φτιάξω ένα
σπίτι και αφού
έβγαλα άδεια
οικοδομής
ανέθεσα σε έναν
οικοδόμο την
κατασκευή του
σκελετού και
λόγο ελλείψεως
χρημάτων
αποφάσισα να το
αποπερατώσω
μόνος μου, αν
και δεν είχα
ιδέα από καμιά
οικοδομική
εργασία.
Αναγκάσθηκα να
μάθω όλες τις
ειδικότητες
των
οικοδομικών
εργασιών,
παρακολουθώντας
, διαβάζοντας
και ρωτώντας
τους ειδικούς .
Έτσι κατάφερα
να τελειώσω
σχεδόν όλες τις
οικοδομικές
εργασίες και
στις 24
Σεπτεμβρίου 1985
να κατοικήσω
στο δικό μου
σπίτι που με
τόσο κόπο και
στέρηση
απόκτησα.
Εργάστηκα
στην υπηρεσία
μου μέχρι τον
Ιούλιο του 1988
οπότε
παραιτήθηκα
και βγήκα στη
Σύνταξη. και
παραμένω μέχρι
σήμερα
κάτοικος
Αμφιλοχίας.
Από μικρός
είχα την
περιέργεια και
τη θέληση να
καταπιαστώ με
όλες σχεδόν τις
ασχολίες που
μπορεί να
καταπιαστεί
ένας ανήσυχος
άνθρωπος.
Στην πρώτη
Γυμνασίου το 1955
έφτιασα το
πρώτο
ερασιτεχνικό
ραδιόφωνο με
ακουστικά και
χωρίς
τροφοδοσία
ρεύματος με ένα
πηνίο πάνω σε
σκουπόξυλο ,
μία καρφίτσα
και ένα
κομματάκι
Γαληνίτη από το
Λαύριο και
φυσικά μια
κεραία από
σύρμα χάλκινο
και γείωση στη
σωλήνα νερού
και έπιανα μόνο
τον τοπικό
Ραδιοφωνικό
Σταθμό
Καρπενησίου. Το
σχέδιο βέβαια
το
προμηθεύτηκα
από έναν
Ραδιοτεχνίτη.
Στη συνέχεια
ασχολήθηκα με
την κατασκευή
ξύλινων
βαλιτσών και
κατά την
διάρκεια που
φοιτούσα στο
Γυμνάσιο,
πήγαινα σε ένα
βιβλιοπωλείο
και έμαθα
βιβλιοδεσία
και λίγο
στοιχειοθέτηση
τυπογραφείου.
Στον Αστακό
Ξηρομέρου όπου
εργαζόμουν σαν
Δασοκόμος
γνώρισα έναν
πατριώτη μου
Ευρυτάνο
φωτογράφο το
επάγγελμα.
Απ αυτόν έμαθα
να βγάζω
ασπρόμαυρες
φωτογραφίες
και να τις
εμφανίζω και να
τις εκτυπώνω.Για το σκοπό
αυτό μετέτρεψα
έναν προβολέα
Σλάϊτς σε
εκτυπωτική
μηχανή.
Την εποχή
εκείνη έφτιασα
απ αρχής
φωτογραφική
μηχανή με
φυσούνα τύπου
Ακορντεόν
χρησιμοποιώντας
ένα
μεγεθυντικό
φακό διαμέτρου
8 έκτα. Με μεγάλη
εστιακή
απόσταση για
φωτογραφίες
πόζας, σε φιλμ
μεγάλο που
μπορούσες να το
επεξεργαστείς
με ρετούς.
Ταυτόχρονα
γνώρισα έναν
Ραδιοτεχνήτη.
Παρακολουθώντας
την δουλειά του
ενθουσιάστηκα
τόσο πολύ που
σχεδόν τον ίδιο
μήνα
προμηθεύτηκα
ένα βιβλίο
ραδιοτεχνίας
και άρχισα να
μελετώ,
παρακολουθώντας
όποτε είχα
ευκαιρία τον
ραδιοτεχνήτη.
Σιγά σιγά
άρχισα να
ασχολούμαι με
οτιδήποτε είχε
σχέση με τον
ηλεκτρισμό
φτιάχνοντας
και χαλώντας
για να μάθω πως
λειτουργούσαν
οι διάφορες
συσκευές. Έτσι
απέκτησα
κάποια πείρα
πάνω στη
λειτουργία των
ηλεκτρικών
συσκευών από
ένα απλό φακό
μέχρι
ηλεκτρική
κουζίνα,
πλυντήριο κλπ…..
Tο 1974 απεφάσισα
να γραφτώ σε
μια σχολή
ραδιοτεχνίας
CATENALE με
αλληλογραφία
επειδή δεν
μπορούσα να
φοιτήσω λόγω
τις εργασίας
μου.
Το 1976 τελείωσα
τις σπουδές μου
και πήρα
κατόπιν
εξετάσεων το πιστοποιητικό
σπουδών
Ραδιοτεχνίας.
Το πρώτο μου computer
ήταν το Spectrum 128 Plus 2 που
είχε
ενσωματωμένο
κασετόφωνο για
αποθήκευση των
αρχείων που
έκανα
μαθαίνοντας
την γλώσσα
προγραμματισμού
basic Spectrun.
Μετά αγόρασα
ένα
μεταχειρισμένο
PC 8086 το οποίο μετά
από ένα χρόνο
το αναβάθμισα
σε 386, 486 και πριν 2
χρόνια σε Pentium 133 με
όλα τα
απαραίτητα
εξαρτήματα scaner, modem
printer κάρτα ήχου
κλπ.
Ασχολήθηκα με
την κατασκευή
σκίτσων με το
πρόγραμμα
επεξεργασίας
εικόνας
σκιτσάροντας
πολιτικά
πρόσωπα και
γνωστούς μου.
Με το Internet
ασχολήθηκα το
καλοκαίρι του έτους 1999 όταν απέκτησα μία
καινούργια οθόνη και ένα Modem.
Θα μπορούσα να
χαρακτηρίσω
τον εαυτό μου
σαν ένα άτομο
ανήσυχο για
μάθηση
ανεξάρτητα από
την ηλικία μου (είμαι
59+), φιλότιμο,
ευσυνείδητο,
ειλικρινές
πρόθυμο να
βοηθήσει τους
συνανθρώπους
του.
Εκείνο που δεν
μπόρεσα να
ανεχθώ ποτέ
είναι η
εκμετάλλευση
των
συνανθρώπων
μας .
Η αρχή μου
είναι μία:: Αν
μπορείς
βοήθησε τον
συνάνθρωπό σου,
δεν μπορείς ,
τότε μην τον
βλάπτεις.-
Ευχαριστώ για
την υπομονή που
διαθέσατε να με
γνωρίσετε μέσα
από αυτές τις
λίγες γραμμές.
Counter